Dittrichia graveolens (Acı ot)
Dittrichia graveolens (Acı ot) genelde işlenmemiş arazilerde görülen ve yaz sonundan güz ortasına kadar çiçek açan bir bitkidir.
- 1
Çiçek
Dittrichia graveolens: 20/09/2019; Çınarlıdere; 70 m.; çayır. © Hüseyin Doğan
- 2
Habitus
Dittrichia graveolens: 20/09/2019; Çınarlıdere; 70 m.; çayır. © Hüseyin Doğan
- Alem:
Plantae
- Takım:
Asterales
- Aile:
Asteraceae
- Cins:
Dittrichia
- Literatür:
Exsicc. Genav. Conserv. Bot. Distrib. Fasc. 4: 71 (1973).
- Yazar:
(L.) Greuter
- Dağılım:
- Eşadlar:
- Kayıtlar:
Dittrichia graveolens (Acı ot), Papatyagiller ailesine bağlı Sarıot cinsinden bir bitkidir.
Tanımı#
Halihazırda Türkçe kaynaklarda Inula graveolens adı ile listelenmektedir. Genellikle 20 ila 100 cm büyüyebilen bir bitkidir. Gövde dallıdır ve bitki kötü kokuludur. Yapraklar uzun ve dar, uçlarda sivri, kenarları boyunca küçük dişli ve yüzeyleri salgılı tüylüdür. Çok sayıda çiçek başı görülür ve bunlar 16 dilsi, 40 disk çiçeğine sahiptir. İnvolukrum 0,5 ila 0,75 cm genişliğindedir. Filariler şeritsi mızraksı, kiremit gibi, 3 sıralı; dıştakiler otsu, 4 ila 5 mm uzunluğunda; içtekiler zarsı, 6 ya da 7 mm uzunluğundadır. Dilsi çiçekleri 6 ila 8 sayıdadır. Disk çiçekleri 3,5 ila 4 mm uzunluğunda, kuruduklarında zaman zaman kırmızı renklidir. Kapçık 2 mm uzunluğunda, havlı ve salgılıdır. Sorguç kahverengimsi ve 4 ila 5 mm uzunluğundadır. Dilimizde deli sarıot ve acı ot adları ile bilinmektedir.
Gözlem bilgileri#
Dittrichia graveolens doğal olarak Avrupa, Kuzey Afrika ve Batı Asya’da yayılış gösterir ancak dünyanın diğer bölümlerine de istilacı tür olarak dağılmıştır. Tahrip edilmiş araziler, yol kenarı ve tarlalarda görülen bitki umumiyetle ağustos ve ekim ayları arasında çiçek açmaktadır ve bitkiyi deniz seviyesinden 800 metreye kadar olan rakımlarda il genelinde gözlemlemek mümkündür.
Etimoloji#
Cins Papatyagiller uzmanı, 1934-2016 tarihleri arasında yaşamış Alman bitki bilimci ve Berlin Botanik Bahçesi yöneticisi Manfred Dittrich’a adanmıştır. Epitet Latince güçlü kokulu anlamına gelir. Bu bağlamda türün yapraklarının rahatsız edici kokusuna dikkat çekmektedir. Özgün tanımda bu “foliis glutinosis & graveolentibus” olarak belirtilmiştir.
Kullanımı#
Otçul hayvanlar için ölümcül olabileceği rapor edilmiştir. Hassas kişilerde dermatite neden olabileceği rapor edilmiştir. Tohumları sindirim sistemine zararlıdır.
kronik bronşiri olan bir eczacıyım..uzun yıllar şifalı bitki vebitkisel yağları bu ara kekik bitki ve yağından oldukca faydalandım. aromatik yağları göğüs ve sırtıma çok sürdüm. araştımalarımla inula graviolensi tesbit ettim. ama ismini bilmiyordum. internette resmettiğim bitkiyi yabancı siteden bitkinin inula graviolens olduğunu öğredim. kokulu bitkilerin uçucu yağını alabildiğimden bölgemizde çok bol yatişen bitkinin 2020 yılında ilk defa yağını çıkardım. tam ölçüm yapamadığım işlemde yağ veriminin çok az olduğunu gördüm. tahmini % 0.1 olabilır. daha büyük kazanda yaptığım distilasyonda 70cc inulanın uçucu yağını elde ettim. yağın pek hoş olmayan bir kokusu var.biraz inula ve mersin yağı ile birlikte sırtıma ve göğsüme sürerek uyudum.ağzımı kapatıp burnumdan nefes alarak çok rahat bir uyku sonunda sabahleyin ağzım kapalı,ciğerim çok rahattı.kronik akciğer rahatsızlığında rahatlıkla kullanılabileceği kanısındayım.. memleket ekonomisine katkısı gözardı edilmeyecek bir bitki.
Bu bitkinin kokusunun kötü oluşu bence tartışmalıdır.Bitki çiçeklendiği sıralarda güzel kokuludur.Çiçekler geçtikten sonra koklamadım.Bir kaç kişiye koklamalarını ve kokuyu değerlendirmelerini söyledim.Şahane deyenler oldu.Bu ne kötü kokuyor yahu deyen çıkmadı.
Tesadüf aynı bitkiyi samsun da yol kenarında kokusunu farkettim ,kopardım inceledim.Dittrichia graveolens olduğu gördüm.21.01.2022 ve çok hoşkokuyor çiçek açma aşamasında dün kopardım
Bu bitkinin yapraklarının kokusu gerçekten çok kötü. Ama dediğiniz gibi çiçekleri güzel kokuyor olabilir. Henüz çiçek açmadılar. Açınca bunu deneyimleyeceğim.
Bence muhteşem bir kokusu var Samsun’da boş arazilerde oldukça fazla dikkatimi çekti güzel kokusundan dolayı incelerken burada buldum kendimi