Pulicaria odora (Kokulu çayırotu)

---

Anahtar kelimeler: Yenilebilir bitki, Akdeniz elementi.

Dolaşım

Bitkiler › Papatya takımı › Papatyagiller › Yaraotu › Kokulu çayırotu

Dağılımı

Bitki doğal olarak Akdeniz havzasında yayılış gösterir.

Genel bilgiler

20 ila 50 cm büyüyebilir. Sadece çiçek kurulunun üzerinde dallıdır. Taban yaprakları ters mızraksı, 10 ila 15 cm uzunluğunda ve 2 ila 4 cm genişliğinde, tepede sivri, tabanda daralıcı, kenarları dişli, iki yüzeyi de kıllı ancak alt yüzey daha yoğundur. Gövde yaprakları şeritsi ters mızraksı, 1,5 ila 9 cm uzunluğunda ve 0,5 ila 2 cm genişliğinde, sapsız, tabanda yüreksi kulaksı, tepede sivridir. Çiçek başları 3 ila 5 arası yalancı şemsiye halindedir. İnvolukrum 1,5 ila 2 cm genişliğindedir. Filariler 4 ila 5 arası sıralı, şeritsi, sipsivri, 4,5 ila 10 mm uzunluğunda ve 0,5 mm genişliğinde ve yoğun beyazımsı tüylüdür. Dilsi çiçekler çok sayıda, 2 sıralıdır. Disk çiçekleri 6,5 mm uzunluğundadır. Kapçık 1,5 mm uzunluğundadır.

Gözlem

Çalılık ve orman açıklıklarında görülür. Karamürsel ve Körfez ilçelerinde gözlemlenmiştir.

Etimoloji

Cins adı Latince “pireli” anlamına gelir. Pireleri kovmak için kullanılmasına atıftır. Tür adı Latince “kokulu” anlamına gelir. Türün belirgin kokusuna işaret eder. İkili adlandırma öncesi adı “Aster odorus”tur.

Mutfak

Yapraklar pişirilerek tüketilebilir.

Fotoğrafları

Literatür

Flora Germanica Excursoria 239. 1830. (L.) Rchb.