Tanımı
Sütlü özsuya sahip çalı ya da ağaçlardan oluşan bir cinstir. Yapraklar almaşlı dizilişli, düz ya da lobludur. Çiçekler çok simetrili ve miniktir. Cins büyük ölçüde tropikal kuşağa özgüdür ve çok sayıda türü iç mekan bitkisi olarak yetiştirilmektedir.
Etimoloji
Cins adının etimolojisi açık değildir. İnciri tanımlamak için geleneksel olarak kullanılan Latince bir kelimedir.
Tarihi
Plinius: İncir diğer meyvelerde olduğu gibi başına olgunlaşmaz, buna “caprificus” denilir. Ağaç olgunlaşmak için bir tür sivrisinek üretir (Bahsedilen böcek Blastophaga psenes’tir ve inciri tozlar). Birçok varyetesi olan bir meyve ağacıdır. Senatodaki nutuklarını “Şahsi kanaatime göre Kartaca mutlaka yok edilmelidir” cümlesi ile bitiren Marcus Porcius Cato bir gün elinde bir incir meyvesi ile senatoya gelir ve orada olan senatörlere meyvenin ağacından ne zaman koparıldığını tahmin etmelerini söyler. Oradakilerin yakın bir zamanda koparılmış olabileceğini söylemesi üzerine, “Bu incir ağacından iki gün önce koparıldı, Kartaca şehrinin surlarının hemen dibindeki bir ağaçtan. Düşmana işte bu kadar yakınız” der. Cato, yüz yirmi yıl boyunca Roma’nın en büyük düşmanı olan Kartaca Devleti’nin çok yakında, onun da istediği gibi yok edileceğini incir meyvesi ile böyle öngörmüştür. Comitium’da (Halk toplantılarının yapıldığı alan) dikili olan incir ağacı, devletin kurucuları Romulus ve Remus’un anısına dikilmiştir ve ruminalis olarak anılır. Satürn tapınağında başka bir kutsal incir ağacı daha vardı ancak bu ağacın köklerinin zamanla Silvanus’un heykelini zayıflattığı anlaşıldı. Bitki Baküs’e adanmıştır. Meyvesinin koparıldığında süt sızdırması nedeniyle doğurganlığı simgelemiştir. Emziren annelerin tanrıçası Rumina, ve Roma’nın kurucuları Romulus ve Remus aynı kökten gelmektedir, “ruma” yani meme. Romulus ve Remus’un da bir kurt tarafından emzirildiğine inanılır ve belki incir sütü ile… Kur’an’da bir surenin adı incirdir (tin). Galyalıların İtalya’yı işgalinin ardında yatan gerekçe, zeytinyağı, üzüm ve kuru incirdir. Bitki uzun ömrü simgeler.
