Kocaeli Bitkileri | Dianthus giganteus (Deve karanfili)

Deve karanfili

Anahtar kelimeler: Avrupa-Sibirya elementi.

Dolaşım

Bitkiler › Karanfil takımı › Karanfilgiller › Karanfil › Deve karanfili

Dağılımı

Bitki doğal olarak Balkanlar ve Türkiye’de yayılış gösterir.

Genel bilgiler

100 cm büyüyebilir. Gövde sağlam yapılıdır. Yapraklar şeritsi, şeritsi mızraksı, uzun sipsivri ve 2 ila 6 mm genişliğindedir. Taban yaprakları 12 cm uzunluğunda ve 3 mm genişliğindedir. Gövde yaprakları daha kısadır ve 6,5 ila 7 cm uzunluğundadır. Bırahteler mızraksı, tepede sipsivri, kahverengi, zarsı ve genellikle çiçek başlarına eşittir. Taç yaprak kolu 5 ila 6 mm uzunluğunda, kırmızı, dişli ve sakallıdır. Çiçek kurulu sıkı halde ve 15 ila 20 arası çiçek barındırır. Çiçekler 1 cm çapındadır. Çanak mor renkli ve silindiriktir. Popüler bir süs bitkisidir. Güneşli bölgeleri ve geçirgen toprakları tercih eder. Donlara dayanıklıdır.

Gözlem

Kayalık bölgeler, tarlalar ve makiliklerde görülür. Kartepe ve Gölcük ilçelerinde gözlemlenmiştir.

Yaygın adları

Deve karanfili. Acaba “dev karanfil” mi denmek istendi?

Çiçek zamanı

Haziran-Eylül ayları.

Yükseklik

0-1000 metre arası.

Etimoloji

Cins adı Antik Yunanca “tanrının çiçeği” anlamına gelir, ilk defa Theophrastus tarafından (diosanthos / διόσανθος) kullanılmıştır. Cins Antik Yunan tanrısı Zeus’a adanmıştır. Tür adı Latince “dev” anlamına gelir. Türün cins özelinde gövdesinin uzunluğuna işaret eder. Türün tüm karanfil türleri için en uzun boya sahip olanı olduğu düşünülmektedir.

Dianthus, adını tanrı Jüpiter’den almaktadır ve Yunanca Tanrı’nın çiçeği anlamına gelmektedir. Jüpiter, Hellen mitolojisindeki Zeus’un karşılığıdır. Cennetin ve yeryüzünün efendisi olarak kabul edilen Jüpiter; tanrıların ve insanların babası, hayatın efendisi, doğa kanunlarının kişiselleştiği varlık ve hava olaylarının tanrısıdır. Zeus ile Jüpiter arasındaki en önemli fark; Zeus’un zaman zaman insanların arasında tebdil-i kıyafet dolaşmasına rağmen, Jüpiter’in hiçbir zaman yeryüzüne inmemesidir. Roma Uygarlığı’nda karanfil, Jüpiter’in bitkisi olarak kabul edilirdi ve en erken dönemde yapılan taçlar, karanfil çiçeklerinden oluşurdu.