Dianthus capitatus (Baş karanfil)

---

Anahtar kelimeler: Avrupa-Sibirya elementi.

Dolaşım

Bitkiler › Karanfil takımı › Karanfilgiller › Karanfil › Baş karanfil

Dağılımı

Bitki doğal olarak Balkanlar, Rusya ve Sibirya’da yayılış gösterir.

Genel bilgiler

25 ila 60 cm büyüyebilir. Yapraklar şeritsi, uzun sipsivri uçlu ve 2 ila 3,5 mm genişliğindedir. En tepedeki yaprakların tabanı geniştir. Bırahte yumurtamsı yüreksi, derimsi, solgun, ucu yeşil renkli ve çiçek başları ile aynı uzunluktadır. İkincil bırahte dört adet, hayli geniş yumurtamsı, yüreksi sivri çıkıntılı, derimsi, solgun ve çanak uzunluğunun ¾ uzunluğundadır. Çiçek başı yaklaşık on iki çiçeklidir. Çanak 14 ila 23 mm uzunluğunda, 3,5 ila 4,5 mm genişliğinde, ortada en geniş, dişler 3,5 ila 5,5 mm uzunluğunda, mızraksı, mukronat, kenarları kuruzarsı ya da zaman zaman kirpiklidir. Taç yaprak ayası kırmızı renkli, 4 ila 5,5 mm uzunluğunda ve dişlidir.

Gözlem

Kumlu bölgelerde görülür. Karamürsel ilçesinde gözlemlenmiştir.

Etimoloji

Cins adı Antik Yunanca “tanrının çiçeği” anlamına gelir, ilk defa Theophrastus tarafından (diosanthos / διόσανθος) kullanılmıştır. Cins Antik Yunan tanrısı Zeus’a adanmıştır. Tür adı Latince “top başlı” anlamına gelir. Çiçek kurulunun yapısına işaret eder.

Dianthus, adını tanrı Jüpiter’den almaktadır ve Yunanca Tanrı’nın çiçeği anlamına gelmektedir. Jüpiter, Hellen mitolojisindeki Zeus’un karşılığıdır. Cennetin ve yeryüzünün efendisi olarak kabul edilen Jüpiter; tanrıların ve insanların babası, hayatın efendisi, doğa kanunlarının kişiselleştiği varlık ve hava olaylarının tanrısıdır. Zeus ile Jüpiter arasındaki en önemli fark; Zeus’un zaman zaman insanların arasında tebdil-i kıyafet dolaşmasına rağmen, Jüpiter’in hiçbir zaman yeryüzüne inmemesidir. Roma Uygarlığı’nda karanfil, Jüpiter’in bitkisi olarak kabul edilirdi ve en erken dönemde yapılan taçlar, karanfil çiçeklerinden oluşurdu.

Fotoğrafları

Literatür

Catalogus Plantarum Horti Botanici Monspeliensis 103. 1813. DC.